De aloude strijd tegen de realiteit
Artikel voor Inzicht, Jaargang 26 – 1, februari 2024
‘Vrede is onmogelijk voor hen die oorlog zien. Vrede is onvermijdelijk voor hen die vrede scheppen.’ Deze woorden uit ‘Een cursus in wonderen’ bieden een recept voor innerlijke vrede. Hierin vloeit vrede voort uit de keuzes die ik maak. Alleen vanuit het duale perspectief heeft ‘kiezen’ betekenis. Ik kies voor een bepaalde kijk op een zaak en die zienswijze verstoort mijn innerlijke vrede wel of niet.
Als ik naar een ander mens kijk of naar beelden van een oorlog, wat denk en zie ik dan? Ik zie wat ik denk te zien. In feite ‘zie’ ik alleen mijn eigen interpretaties en conclusies over de beelden die mijn ogen aan mij doorgeven. Ik bezie de wereld vanuit alle ideeën die ik, bewust en onbewust, verkozen heb te geloven op basis van mijn persoonlijk verleden.
Wanneer ik iets in mijzelf, een ander of de wereld afwijs, dan kies ik ervoor te geloven in de ‘werkelijkheid’ van gebrekkigheid. Mijn aandacht vernauwt zich tot een weerstandsreactie op iets dat ik als onvolmaakt beschouw. Ik voel bijvoorbeeld ongeduld of irritatie omdat de dingen niet zijn zoals ik ze zou willen hebben, terwijl ik innerlijk eis dat dit wel zo is. Deze manier van reageren op feiten versterkt het duale perspectief in mijzelf en in mijn wereld.
Een volgende vergissing die nu op de loer ligt is te denken dat een ander of de omstandigheden verantwoordelijk zijn voor mijn gevoelens. Ik projecteer de oorzaak van mijn onvrede dan naar buiten. Vanuit deze onvrede ‘ten strijde trekken’ en verandering proberen af te dwingen zijn een veelvoorkomend vervolg. Echter, uiterlijke verandering die vanuit innerlijke vrede ontstaat is duurzamer omdat de vrede niet van de verandering afhankelijk is gemaakt.
Een gebrek aan aanvaarding van hoe de dingen nú zijn is de wortel van elke vorm van onvrede en elk conflict dat daaruit voortkomt. Het is raadzaam om de onvrede die het gevolg is van het gebrek aan aanvaarding, te aanvaarden. Als ik de gevolgen van mijn afwijzing afwijs, zou dit immers een herhaling zijn van dezelfde vergissing. In vergelijking hiermee los ik liever de oorzaak van een lekkage op in plaats van de gevolgen ervan af te wijzen of me te beperken tot dweilen. Mijn kleine ‘ik’ kan dit niet. In mij aanwezige Liefde wacht geduldig op mijn bereidheid mij te laten herinneren aan zichZelf.
Ik kan de wereld en alles en iedereen daarin als neutraal zien, inclusief ongelukken, ziekten en oorlogen. In elk conflict, klein of groot, kan ik mensen zien die aan het leren zijn om voor vrede te kiezen. Kijkend naar beelden van een oorlog kan ik ze het Hart laten raken en mij tegelijkertijd laten bevrijden van mijn resterend geloof in de ‘werkelijkheid’ van vormen. Zodra ik wil dat de dingen nu anders zijn dan dat ze nu zijn, ben ik deelnemer geworden in de aloude strijd tegen de realiteit. Ik zou in plaats hiervan vrede kunnen zien!
Wanneer ik ervoor kies om voorbij te zien aan beperkte ideeën over hetgeen ik waarneem, opent zich een overweldigende gevoelswereld. Ik word diep geraakt door Liefde die verscholen ligt in het alledaagse: een paar ogen, een theepot, een deur. Wat een enorme bevrijding om te erkennen dat ik eigenlijk niets begrijp van wat ik zie! Krishnamurti zei het al: ‘Kijk! Kijk alsof u voor de eerste keer kijkt’.
Voorbij mijn ideeën over jou en mij kan ik ons zien als volmaakte uitbreidingen van Liefde. Zolang ik onze Essentie niet ontken, ervaar ik vanzelf innerlijke vrede, openheid en vreugde. Vanuit Liefde kijk ik voorbij aan de gevolgen die voortkomen uit onze eerdere ontkenningen van Liefde. Ik neem deze ‘vergissingen’ wel waar maar ik ga er niet de strijd mee aan. Ik kan me altijd realiseren dat ik met jou en ieder mens oog-in-oog sta met een ander deel van ons ene Zelf. Hoe kan vrede anders worden bereikt?
Diep in jou is alles wat volmaakt is, klaar om door jou heen naar de wereld uit te stralen. Het zal een remedie zijn voor alle verdriet en pijn en angst en verlies, omdat het de denkgeest genezen zal die dacht dat deze dingen werkelijk waren en geleden heeft vanwege zijn trouw hieraan. (ECIW)